Pięć kilogramów .

            G . IV K .  to  pięć  kilo  nieszczęść  i  smutku .  Niestety  nie  skończyło  się  na  jednej  wizycie  u  weterynarza  ,  która   miała  być  tylko  wizytą  profilaktyczną  .  Dzisiaj  jest  już  ok.  chociaż   maluch   jeszcze   dostaje  tabletki  .  Ja  -  miłośniczka  jamników  widziałam  ,  że  coś  jest  nie  fajnie .... i  miałam  rację  .
           Oczy  Kajtka   nadal  są  smutne  ,  chociaż  ciałko  potrafi   już  okazywać  radość  ,  o   coraz  częściej szalejącym  ogonie   nie  wspomnę  .  To  przecież  dopiero  tydzień  ,  jak  wyrwał  się  z  sierocińca  .  Szkoda   mi   G . I V  K .  ,  kiedy   widzę  jak   na  parkingu   szuka  znajomego  sobie  zapachu  i  nie  znajduje  go .  Ciekawa  jestem  co  sobie  myśli  .
           Po  tym  jak  usiłuje  mnie  przekonać  ,  że  właściwym  miejscem  do  spania  jest   mój  tapczan   ,  wnioskuję  ,  że  czuje  się  ze  mną   dobrze  .  Od  trzech  dni   zaszczyca  mnie    drzemkami   na   kolanach  ,  a  nawet  potrafi   domagać  się  pieszczot  .  Słodki  maluszek  ,  będzie  nam  ze  sobą  dobrze  .  Zauważyłam  u  niego  ,  dwa  niezrozumiałe  i  nieakceptowane  przeze  mnie  zachowania  .  Pracuję  nad  wyeliminowaniem  ,  mam  nadzieję  ,  że  się  uda .